Wat is eigenlijk weerstand? In mijn vorige blog Levende stilte schreef ik kort over stagnatie, maar ik realiseerde me later dat het eigenlijk over weerstand ging. Stagnatie is een toestand dat iets dat beweegt of in ontwikkeling is, gestopt is. Op zich is met zo’n gegeven niets mis. Het is de persoonlijke betekenis die wij zelf geven aan stagnatie wat wij ervaren.
Als je lichaam stopt met groeien en dus stagneert en je bent een man en 1.90 meter, dan heb je dat misschien niet eens in de gaten. Als je doorgroeit naar 2.20 meter of je blijft hangen op 1.60 meter, dan kun je dat vervelend vinden. Als je baan stopt of verandert, dan hangt het compleet van jou af hoe je dat ervaart. Het kan je bijvoorbeeld verlossen van een harnas, of je kunt schieten in een kramp van wanhoop. Zo kan stagnatie over gaan in weerstand. Weerstand is een toestand dat je je verzet tegen iets of tegen iemand (in dit geval gebrek of te veel groei, of een kramp).
Als je weerstand biedt, ga je tegen de levensstroom in. Op een dieper niveau is weerstand verzet tegen de waarheid. Je wilt niet wat er komt. Daarmee blokkeer je de zuivere levensstroom, die altijd beweegt, verfrist en vernieuwt. Het is op dat diepere niveau ook verzet tegen de liefde: dat wat jou overkomt niet in jouw hoogste belang is en jou niet zal dienen. Jouw persoonlijkheid, die enkel in staat is om maar een fractie van alle verbanden en gevolgen te overzien, oordeelt over wat goed en fout is. Wat mag en wat niet mag. In plaats van mee te bewegen, door te (durven) voelen wat iets met je doet en dat te (durven) delen, ga je in verzet tegen wat er is. Door aan te vallen, te verdedigen, te veroordelen, te duiken, passief of apathisch te worden. Acties, vanuit de weerstand, leiden meestal tot niets en brengen vaak diepe frustraties met zich mee.
Waar weerstand is, ben je niet vrij. Weerstand kan heel groot of heel klein zijn en het is belangrijk om je ook bewust te worden van het kleinste niveau van verzet en om je daarvan te bevrijden. Dan wordt het leven steeds makkelijker.
Voor mij zijn er twee typen weerstand. Weerstand die ik meteen bij mezelf ervaar. Ik wil dan iets niet. En weerstand die ik bij een ander ervaar. De ander wil iets niet en ik wil hem beïnvloeden. Als ik bijvoorbeeld in een gesprek zit en ik merk dat ik niet aankom, dan kan ik een muur ervaren bij de ander. Alsof de ander dicht gaat en ik er niet bij kan. Ik weet nu dat ik heel dicht naar mezelf terug mag en mag benoemen wat ik voel, als ik een muur bij een ander ervaar. Dat is de enige manier die ik ken, om die muur te laten verdwijnen. Want de muur die ik ervaar bij de ander, is een muur van mezelf. Verzet tegen de waarheid van de ander. Als ik iets graag duidelijk wil maken en het wordt niet gekocht, dan kijk ik tegen mijn eigen muur aan.
Dit is belangrijk om te weten als je in veranderingsprocessen zit. Als je weerstand ervaart bij de ander is het echt van jezelf. Je zult merken dat het verdwijnt als je je openstelt voor de waarheid van de ander, zonder doel om die waarheid te beïnvloeden. Durft te voelen wat het met jou doet, durf dat te delen en maak op een dieper niveau contact met jezelf. Daarmee ontstaat een ander contact met de ander, wat niet wil zeggen dat de ander daarna zijn waarheid verandert. Dat is zijn dingetje.
Weerstand is ongelooflijk belangrijk voor je bevrijding. Weerstand is een teken dat een heel gebied in jou ontloken mag worden. Dus neem weerstand serieus. Het is cruciaal voor groei. De omstandigheden hoeven niet te veranderen om je te bevrijden. Het is enkel een innerlijke beweging. Zo heeft Nelson Mandela zich bijvoorbeeld bevrijd in de gevangenis.
Als we terugkijken op een situatie waarin wij veel weerstand of onrechtvaardigheid hebben ervaren, blijkt dat het vaak een van de belangrijkste vormende gebeurtenissen in ons leven is geweest, waaruit we, door er doorheen te gaan en de pijn te ervaren, veel lessen hebben getrokken die ons leven nu goed doen. Zo sprak ik vandaag M. Haar zus heeft haar leven beëindigd door zelfdoding. Ze zei: “Het is een hele donkere tijd geweest en het heeft mij veel gebracht. Ik heb hele belangrijke dingen geleerd, en ben veel bewuster gaan leven. Alhoewel ik natuurlijk liever had gehad dat mijn zus nog leefde.”
Zo kijk ik zelf ook terug op het overlijden van mijn vader toen ik 17 jaar was. Ik heb daarna hele moeilijke en donkere jaren gehad, maar in die tijd was er ook veel liefde. En ik zou de lessen niet willen missen. Hoewel ik ook liever mijn vader nog had gehad, is dit wat het is en is de gebeurtenis cruciaal geweest voor wie ik nu ben en wat ik nu kan. Ik heb er vrede mee. En die vrede is verworven in de tijd. Die was er zeker niet meteen. Ik ben door de rouw heen gegaan en niet ervan af.
Kortom, weerstand is een signaal dat je de energiestroom blokkeert en bent afgesloten van jouw levensenergie. Weerstand vindt plaats in een oppervlakkige laag, hoe hardnekkig die weerstand ook kan zijn. Als je in jezelf verzet ervaart, stel je dan open voor een diepere waarheid, zodat die in jou ontsloten kan worden en jij weer dichter bij je essentie komt en de liefde weer verder vrij maakt.
~ Annemarie Baltus
7 juli 2016
