Op LinkedIn zie ik iets voorbijkomen over Mindfulness. Ik dacht dat ik daar niet zoveel mee deed. Dat verandert als ik lees wat het inhoudt. John Kabat-Zinn definieert mindfulness als volgt: ‘op een speciale wijze oplettend aandachtig aanwezig zijn, in het hier en nu, zonder oordeel.’ Tja, dat doe ik dus wel. De hele dag ben ik daar mee bezig. Terug naar het NU. Ik vertrouw op het NU. Ik heb het altijd bij mij.
Het schijnt net zo effectief te zijn als anti-depressiva lees ik in het artikel. (link naar artikel). Voor mij is het niet een manier om uit stress of uit een depressie te komen. Ik gebruik het NU voor mijn leiderschap en ik leer het leiders ook om hun kracht volledig te benutten.
Ik wil vooral met aandacht aanwezig zijn. Omdat het NU het enige moment is wat ik heb. Het is dus ook het enige moment waar ik impact kan hebben: waar ik iets kan betekenen, waar ik iets kan toevoegen. Alleen het NU geeft mij toegang tot mijn vermogens. Die vermogens staan niet tot mijn beschikking als ik niet in het HIER en NU aanwezig ben. Ik heb een hele goede band met het NU. Ik vind het heerlijk om te zijn waar ik ben en te ontmoeten wat het NU mij te bieden heeft en dat kan van alles zijn. Het is nooit saai. Het NU is vol leven en bevat alles van dit moment. Soms is dat vreugde, soms is dat verdriet, soms is dat schuld, soms is dat weerzin. Het is en ik heb er geen oordeel over en als ik dat wel heb, keer ik weer terug naar het NU.
Het is eenvoudig en tegelijkertijd heeft het ook iets lastigs. Want je hebt niet altijd door dat je het NU verlaat. Daar zit een reflex in. Het is belangrijk dat je je daar bewust van wordt.
Als er ruis tussen jou en het NU komt, als je dus afdwaalt, dan is het interessant om te onderzoeken waarom je het NU verlaat. Niet om je af te straffen, omdat je geen focus kunt houden, maar om te onderzoeken wat er aan de hand is. Als je het NU verlaat is er altijd een goede reden. De dynamiek om te vertrekken is ooit een hele goede strategie geweest, maar NU niet meer. Als je vertrekt naar de toekomst kan er angst zijn of een trigger voor oude pijn die je niet meer wilt voelen. Als je hangt in het verleden kan er ook sprake zijn van gemis of verdriet. Het kan ook zijn dat je je aandacht gewoon verlegt, omdat je het NU ontwijken wil.
Het is de kunst om te erkennen wat er is en je gevoel op te zoeken en toe te laten. Door gevoel toe te laten en te durven voelen los je het op. Opnieuw en opnieuw en opnieuw tot de laatste traan is gevloeid en opgelost. Zolang er nog een restje niet toegelaten, niet gevoelde en dus niet opgeloste pijn is, zul je altijd uit het NU blijven gaan. Maar niet getreurd, dat is niet zo erg. Als je dit proces aan blijft gaan, ga je ook gaandeweg oogsten van je (innerlijke) werk. Je kunt meer en meer in het NU blijven, simpelweg omdat er minder redenen zijn om het NU te verlaten. Het leven wordt al gaandeweg makkelijker. Ook als nog niet alles is opgelost.
Vrij zijn in het NU, is een verworvenheid die je vraagt dat je het innerlijke werk doet wat nodig is. Als je dat innerlijke werk doet, ligt de wereld aan je voeten.
Waar ik vroeger in mijn hoofd woonde en steeds kleine en grote uitstapjes naar de toekomst deed, door mij heel veel onnodige zorgen te maken, is dat nu niet meer zo. Ik kan niet uitleggen hoe groot dat verschil is. Dat ik kan zijn waar ik ben. Het is licht in mijn wereld, ook al is er bewolking.
Ik ben dankbaar voor het NU. Het is mijn vriend. Het is er altijd en ik kan er op vertrouwen. Het NU blijkt geen stipje in de tijd te zijn, maar een moment waar ik volledig kan ervaren.
Ik gun het iedereen en kan het iedereen aanraden: vertrouw op het NU. Je hebt het altijd bij je.
Als jij dit ook wilt ervaren, voel je welkom bij Inspira. Wij hebben waanzinnige mooie programma’s waar je dit leert! Maar wees voorbereid: je moet wel aan de bak!
~Annemarie Baltus~
juli 2020
Annemarie is executive coach en leiderschapsontwikkelaar. Zij werkt voor leiders die vanuit hun hart willen leiden en bereid zijn het innerlijk werk te doen wat daarvoor nodig is.
