Deze maand ervaar ik een belangrijke levensles. Ik mag leren om op plekken waar ik echt geraakt ben, mijn hart open te houden en mijn ruimte dicht. En met ruimte dicht bedoel ik mijn grens bepalen, zelf aangeven tot hoever ik iemand toelaat in mijn ruimte, zodat mijn energie niet helemaal wegloopt. Dit gebeurt als er in het contact met de ander geen ruimte is voor mij: voor wat er in mij omgaat, voor wat ik voel, voor het echte gesprek.
Deze zomer heb ik een hele fundamentele reset gehad en dit vraagt het uiterste van bij mezelf blijven en mezelf niet verloochenen. Ik ervaar een enorme druk van mijn directe omgeving om bij het oude te blijven, terwijl ik juist deze krachten aan het keren en doorbreken ben. Mijn omgeving wil helemaal niet veranderen, die wil niet met zichzelf aan de bak, hoeveel er ook zit. Ik wil niet meer op de oude manier meedoen aan dit spel.
Het is een soort impasse en ik mag alleen maar weer mee doen, als ik terugkeer naar het oude. Het oppervlakkige. Dus wat nu?
Ik leer om mijn hart open te houden en mijn ruimte dicht. Dat is nieuw. Normaal gesproken ben ik van open hart, open ruimte. Dus als ik geraakt ben, dan ga ik helpen en oplossen. Ik geef, zonder dat ik het me afvraag of ik wel wil geven. Of ik echt oprecht iets wil doen. Het is een diep geworteld automatisme. Misschien herken je het wel. En als het me dan teveel wordt schiet ik in het tegenovergestelde, namelijk dicht hart, dichte ruimte. Dan ga ik oordelen over de ander, waardoor het logisch is, dat ik met mijn hulp/advies/oplossing stop. Hij of zij verdient het niet meer.
Als het dan is ‘uitgepraat’ gaat mijn hart weer open, net zoals mijn ruimte en val ik weer in dezelfde valkuil. Hart open, doe je alles, hart dicht, en dan doe je ook niks meer.
Hoe kom je uit deze spiraal? Wat kun je dan wel doen?
Om je hart open te houden is vergeving het belangrijkste. Vergeven van degene die jou niet begrijpt, hoort of ziet. Het is belangrijk dat je erkent wat jij nodig hebt gehad en dat je degene vergeeft die niet vanuit zijn kern kon reageren en/of jou niet kon geven wat je nodig hebt. Een prachtige oefening is de vergevingsoefening van Willem Glaudemans. http://www.willemglaudemans.nl/oefening-in-het-laten-gaan-van-verwachtingen/
De oefening lijkt heel simpel, maar heeft verstrekkende gevolgen als je dit echt kunt. Je leert om een ander of jezelf te vergeven, want je reageert zelf natuurlijk ook niet altijd vanuit je kern. Blijf de oefening herhalen. Misschien moet je dit wel vijftig keer op een dag doen, voordat er wat ruimte komt in de moeilijke gevoelens. Vooral als het een diep en hardnekkig pijnpunt is.
Nu je hart open is, is het belangrijk om je ruimte dicht te zetten en je grenzen aan te geven als dat nog nodig is voor jou. Dit betekent dat je voor jezelf zorgt. Neem verantwoordelijkheid voor wat jij NU nodig hebt. Durf voor jezelf te kiezen en hou het contact met degene die jou niet geeft wat jij nodig hebt beperkt tot waar jij je hart open kunt houden.
Als het moment komt dat je toch weer goed in contact kunt treden en alles hebt uitgepraat, kan het zijn dat de relatie weer vrij is, ook de onderstroom. Dan heb je nog steeds keuze. Ga ik er mee verder? Voelt dat nog goed? Of ga ik mijn bakens verzetten?
Ook als zaken zijn uitgepraat en het contact weer goed is, kun je er voor kiezen om de wegen te laten scheiden als dat goed voelt voor jou. Of niet. Met een open hart, kun je in verbinding je opnieuw verbinden of in verbinding uit elkaar gaan. Dit geldt natuurlijk zowel zakelijk als privé.
Als je dit gaat doen en toepassen in je leven volg je een innerlijke weg naar het hart. Als je daar trouw aan blijft, zul je het leven creëren wat jij wilt leiden. Het is de weg naar vrijheid. Wat je innerlijk verwerft, kan je niet meer afgenomen worden.
Natuurlijk blijft het leven je uitdagen. Er is liefde of een les.
Ik ben mijn les aan het toepassen in de praktijk. Open hart, ruimte dicht. Het is enorm bevrijdend, hoe pijnlijk soms ook.
Ik wens je veel succes!
~Annemarie Baltus
16 april 2019
Annemarie is executive coach en trainer. Zij werkt voor leiders die vanuit hun hart willen leiden en bereid zijn het innerlijk werk te doen wat daarvoor nodig is.
