Jij bent liefde. Diep vanbinnen weet jij dat dit waar is. Daar waar jij geen liefde ervaart in je leven, ben je het gewoon even vergeten. Daar wint de angst, omdat je niet kiest voor liefde. Want anders zou er liefde zijn. Liefde creëert liefde. Angst creëert angst. Je herkent je oorspronkelijke keuze aan je innerlijke toestand in elke situatie.
Daar waar jij geen liefde en vrede ervaart, kies jij (nog onbewust) voor het Ego. Het is heel belangrijk dat je voelt dat je deze keuze maakt, want overal waar het Ego is, is angst en afscheiding. Het Ego vergelijkt, en oordeelt en zoekt naar rechtvaardigheid. Ook als het Ego het positief verpakt, is er afscheiding. Dat ziet eruit als: Ik ben echt geweldig. Ik ben de beste. Ik ben het slimste van iedereen. Ik heb het leukste leven. Je meet je dan constant aan anderen. Wat vanuit het gezichtspunt van de liefde een hele nutteloze bezigheid is.
Jij bent liefde. Of je het je bewust bent of niet. Of je het gelooft of niet. Of je het leeft of niet. Jij bent liefde. Als je een lichaam hebt, dan ben je dit sowieso op bepaalde gebieden vergeten. De weg van de mens is dat je je weer herinnert dat je liefde bent. En dat is fijn, want daar waar liefde is, maak je van een huis een thuis en is je medemens je vriend.
Hoe meer je ervan uitgaat dat je liefde bent, ook al zie je het op bepaalde momenten even niet, hoe meer liefde zich aan jou zal openbaren. Dit betekent niet dat iedereen jou met liefde behandelt. Het betekent wel dat er een intrinsiek zacht gevoel in jou gaat leven. Een warm gevoel, wat er gewoon de hele dag is. Een blij gevoel, het geeft rust. En wie je ook ontmoet, en wat er ook gebeurt, het blijft gewoon aan.
Dat wil niet zeggen dat alles ‘leuk’ is of ‘positief’, want dat is een oordeel wat het Ego op situaties of mensen zet. Alles is, en je neemt het leven zoals het komt. Er is rust, maar geen berusting, want berusting is een opgegeven toestand en daarmee ook een toestand van het Ego. Je wilt niet wat er is, maar je hebt het te accepteren omdat je inmiddels wel weet dat je het niet meer kunt veranderen.
Zolang bepaalde mensen of situaties bij jou de liefde uit kunnen zetten, ben je nog niet helemaal vrij. Liefde kan natuurlijk niet uitgezet worden door jou, anders is het onmogelijk dat je liefde bent, maar je kunt wel het idee hebben dat het er niet is. Als je rustig en gestaag doorgaat en trouw blijft aan het basisidee ‘Ik ben liefde, het is er nu niet, mag ik het zien?’, dan zul je merken dat het zachte liefdevolle gevoel uiteindelijk niet meer verdwijnt. En dat is enorm fijn. Omdat je dan pas echt vrij vanbinnen bent. Je bent niet meer afhankelijk van de wereld die je ziet. De wereld is niet meer bedreigend. Je zoekt er niets meer. Er is niets in de wereld dat maakt dat jij de liefde verlaat. Helemaal niets.
Als je nu vast zit en geen liefde ervaart, hoe open je je dan toch voor liefde?
Ten eerste is het belangrijk dat je accepteert dat je voelt wat je voelt. Bekijk dat gevoel rustig. Erken je gevoel van afgescheiden zijn. Dat kan vele vormen hebben, zoals terugtrekken, veroordelen van anderen, slachtofferschap, isolatie, alleen op jezelf durven vertrouwen en je boven anderen plaatsen, of weerstand tegen wat er is. Het is niet erg dat het er is. Wijs jezelf er niet op af. Het is helemaal oké dat jij je zo voelt. Verzet tegen wat je voelt, maakt de ervaring van gebrek aan liefde alleen maar sterker.
Stap twee is dat je dit gevoel ontkent als de ware realiteit. Dit is iets anders dan je gevoel wegduwen. Als je uit verbinding bent en dus de liefde verlaat, kun je bijvoorbeeld tegen jezelf zeggen: ‘Ik wil graag contact. Ik ervaar het nu niet, dus op een dieper niveau heb ik er weerstand tegen. Mag ik hier helderheid, zodat ik de liefde weer kan toelaten.’ Je erkent hier dat je liefde bent en dat je wilt groeien naar liefde toe. In plaats van dat je de afscheiding versterkt, wat het Ego ziet als oplossing voor het probleem. Je zult zien dat je dan wonderbaarlijke inzichten over jezelf opdoet en steeds meer liefde in je leven gaat ervaren. Op deze manier pel je laagje voor laagje je Ego af tot er niets meer van overblijft.
Je zult eerst moeten geloven dat je liefde bent, voordat het zich in zijn totaliteit aan je kan openbaren. Daarbij neem je eerst de overtuiging ‘Ik ben liefde’ aan voor waar, terwijl het nog niet in al zijn facetten aanwezig is in je leven. Eerst geloven, dan zien. Het is een volledig vrije keuze die je zelf mag maken.
Je kunt ook voor het Ego kiezen. Die maakt de liefde voorwaardelijk. Eerst zien, dan geloven. Het Ego wil niet dat je gelooft dat je liefde bent. Want dan houdt het op te bestaan. Het wil eerst bewijs en is dan pas overtuigd. Een valkuil van het Ego is dat je de afscheiding en je afsluiten gaat geloven als oplossing voor de uitdagingen van het leven. Aanvallen en verdedigen als oplossing voor de gebieden in je leven waar je nog niet in liefde bent. Met als gevolg dat je je daar nog meer terugtrekt, nog meer slachtoffert, nog minder mensen gaat vertrouwen. Of je laat alleen maar mensen toe die denken en zijn zoals jij. Hier wordt je leven beperkt van. Totdat jij een andere keuze maakt.
Een andere valkuil van het Ego kun je herkennen als je wat je voelt wegrationaliseert of relativeert. Je maakt dan de situatie onbelangrijk (het is maar werk) of je onderdrukt je gevoel. Dit kan je wel tijdelijk helpen om de situatie beter aan te kunnen, maar het bevrijdt de liefde niet. Het beperkt de liefde maar tot enkele gebieden in je leven. En dat is natuurlijk onzin. Het is fijn om overal in liefde te kunnen blijven. Want dat is wat je bent.
Het Ego dringt zich aan je op, is primair en dwingend. De liefde niet, die roept zacht en wacht tot jij luistert. Dat is logisch, want anders zou het geen liefde zijn. Liefde laat vrij. Het vraagt dus een bewuste keuze van jou dat jij luistert naar de stem van de liefde, die in eerste instantie op de achtergrond is. Het is aan jou wat je in jezelf op de voorgrond zet. Wat je in je leven ervaart is een directe reflectie van wat jij op de voorgrond hebt staan. Liefde of geen liefde.
Als jij trouw blijft aan de waarheid ‘Iedereen is liefde, en iedereen wil dat ook’, en je reikt met deze intentie uit naar andere mensen, dan zul je ontdekken dat zij met je meegaan, wat heel fijn is. Want wie wil nou niet in liefde zijn? Wie wil nou niet in liefde samenwerken. Met een liefdevolle intentie, ontdooi je de grootste ijskast en smelt de grootste ijsberg in jou. Sommige mensen en bepaalde situaties zullen een uitdaging voor je zijn om bij de liefde te blijven. Maar als je die uitdaging transformeert in een les over de liefde, dan zul je ontdekken dat er een nieuwe wereld voor je open gaat.
~ Annemarie Baltus
15 september 2017
