Vandaag in de coaching met F. kwam ik tot een belangrijk inzicht, wat mij persoonlijk ook weer een dieper begrip gaf.
Als je in een omgeving opgroeit waar niet zoveel ruimte is voor emoties, gevoel niet wordt erkend, maar wordt omgezet in een oplossing of wordt afgedaan als onzin en de ratio het overneemt, dan wordt Het Gelijk een ding. Gelijk krijgen, Gelijk hebben, Gelijk geven.
Gelijk hebben en krijgen is hetzelfde als Gezien worden en Gelijk geven is hetzelfde als Niet-Gezien worden. Je bestaansrecht gaat er van afhangen. Als je jezelf net als ik hierin herkent, dan is je leerpunt dat je Gelijk opgeven niet het einde van de wereld is. Dat vechten niet een houding is die tot (innerlijke) vrede leidt.
Je mag leren voelen en dat zal je bevrijden. Hoe is het echt voor jou? Leren dat het veilig is om gevoel toe te laten en om zacht (brrrr) voor jezelf te zijn. Van overleven naar leven.
Je mag leren om te zeggen hoe je je voelt bij bepaalde zaken. Dit kan je leren zonder de kracht van je ratio te verliezen. Het gaat juist samen. Maar het gaat verder dan alleen uitspreken. Je mag leren om zelf te zorgen voor je gevoel of je behoefte.
Ik zag vandaag dat het toelaten van een onderdrukt gevoel of behoefte heel groot kan zijn (en ik bedoel dan niet verdriet), terwijl je tegelijk niet weet wat te doen met dat gevoel of die behoefte. Je mag leren om zelf te zorgen voor je gevoel, iets wat je nooit hebt meegekregen en waarschijnlijk ook nooit hebt gedaan. Je leert om met gevoel en al te handelen. In plaats van te verlammen. Stel vragen: hoe is het voor mij? Wat heb ik nodig? Je mag zelf zorgen dat je krijgt of vraagt wat je nodig hebt zonder dat je daarbij eerst de ander bedient. Grenzen stellen op een zachte manier.
Wat mij hierin raakte, is dat als ik mijn gevoel eronder hou, zonder dat ik dat bewust doe, ik wel kan handelen, maar dan vanuit een bepaalde hardheid. Als ik echter toelaat wat het echt met mij doet, dan verlam ik. Ik weet op dat moment niet eens waar ik zelf behoefte aan heb, laat staan dat ik weet wat ik moet of kan doen. Het is wat ik nu te leren heb, omdat er een aantal relaties onder spanning staan. Het betekent dat er een nieuw gebied in mij wordt aangeboord. Crisis is een kans, toch? Dus bedankt F. voor het inzicht van vandaag!
~ Annemarie Baltus
18 januari 2016
