Meesterschap voor groepen 3
In eerdere blogs over de regels voor meesterschap in groepen besprak ik de noodzaak van het overstijgen van voorkeur en afkeuring tussen deelnemers in de groep door het scheppen van gelijkwaardigheid, en de bekwaamheid om te werken zonder te streven naar erkenning. Je stelt je dan volledig dienstbaar aan het doel van de groep.
De derde regel is het aankweken van stilte. Dit is in eerst instantie meer een individueel doel dan een groepsdoel. Als je het zelf nog niet kunt, kun je het ook niet geven, maar je kunt elkaar wel helpen bij het realiseren van stilte. Stilte is niet het wachten tot je weer kunt spreken. Het is ook niet je gedachten inhouden en je emoties onderdrukken. Opgekropte emoties hebben de neiging om te stapelen. Ze komen er dan in een keer uit. Dus dat werkt niet.
Bij het aankweken van stilte gaat het er in eerste instantie om dat je bepaalde gedachtenpaden in je denken geen energie meer geeft, waardoor deze gedachtenstromen uiteindelijk niet meer in jou ontstaan, omdat je de deur dichthoudt. Het betekent dat je kiest voor wat je voedt en daardoor maak je nieuwe patronen aan in je hersenen.
Ik heb bijvoorbeeld jarenlang getraind om uit de projectie te gaan. Projectie is overdracht van eigen pijn op een ander door een oordeel met een sterke lading. De lading is van jezelf, wat naar buiten wordt geduwd. Als ik nu een sterk oordeel over iemand heb, dan denk ik automatisch: ‘Wat is er in mij aangeraakt?’ of ‘Ik ben hier nog niet vrij.’ Dat zijn sowieso veel fijnere gedachten dan het oordeel. Het geeft mij de ruimte om de situatie goed te incasseren en van daaruit verder te gaan. Daarnaast heb ik veel minder oordelen dan vroeger. Toen leefde ik een bedreigende wereld. Dat is nu niet meer zo. Het is vaak stil in mij. Ik vind dat fijn.
Als er wordt geprojecteerd in een groep, dan kun je elkaar helpen de persoonlijke vertaling te maken. Dit betekent dat je kijkt naar waar het je raakt en wat je ermee kunt in plaats van een vijand te creëren. Je bewaakt dan de groepsenergie.
Het is de kunst om stil te worden vanbinnen, zodat zaken uit de stilte kunnen opkomen. Stilte is de bron van inzicht en inspiratie. Dit is een andere toestand dan overdenken. Je creëert een ruimte in jezelf waar iets uit kan komen. Veel mensen doen dit al (on)bewust door bijvoorbeeld te sporten, te tuinieren, te knutselen of te tekenen. Je maakt dan je hoofd leeg. De kunst is dit niet alleen te kunnen, maar ook met elkaar.
In de coaching die ik geef, creëer ik die stille ruimte in mezelf. Ik doe dat als volgt: Ik laat de persoon (en niet alleen wat de persoon zegt) op me inwerken. Ik ontvang hem of haar als het ware helemaal. Dan wacht ik in stilte en volg wat er in mij opkomt. Coachees moeten soms wennen aan de manier waarop ik naar ze kijk. Ik kijk niet echt, ik laat de ander binnenkomen en werk met wat zich aandient.
Met een groep werk ik op dezelfde manier. Tijdens de doorbraakdagen worden de deelnemers rondom een vraagstuk opgesteld. Ik vraag dan aan de representanten om de opstelling op zich in te laten werken en te vertrouwen op wat er in hen opkomt. Vaak is het bijzonder treffend en effectief. Toch vinden veel rationele mensen dit spannend. Je laat de controle los. Je weet niet wat er komt, en of er wat komt. Je geeft het over en dan kan het ontstaan.
In de loop der jaren leer ik steeds meer “mezelf” niet meer tussen een vraagstuk in te zetten. Zo durf ik nu stagnatie te laten ontstaan, omdat ik weet dat de ruimte vanzelf uit de stagnatie voortkomt. Hoe dieper de stagnatie, hoe krachtiger het effect. Dit is vast herkenbaar daar waar je wat wilt realiseren. Voor de doorbraak zit het vast. Wat doe je dan, blijf je stil en wacht je met vertrouwen? Of wil je forceren vanuit angstgedachten en zet je jezelf ertussen? Dan ga je van de stagnatie weg, waardoor het vaak suboptimaal is wat je creëert.
Kortom, creëer vertrouwen in je denken en wordt vertrouwd met de stilte in jezelf. Het is een voorwaarde om je potentie, datgene wat voor jou bedoeld is, volledig te ontsluiten. Het is ook een voorwaarde om de volledige potentie van een groep te ontsluiten. We zijn nog maar aan het begin. Er is veel groei mogelijk!
~ Annemarie Baltus
8 november 2016
