Eén keer in de zoveel jaar, ga ik compleet in de reset. Niet dat ik daar zelf altijd zin in heb of er op zit te wachten. Het is meer dat het zich gewoon aandient. In mijn geval vaak ook onverwacht. Achteraf had ik het misschien wel kunnen zien aankomen. Druk, druk, druk, maar ik heb het wel vaker druk.
‘Hoog sensitief en overprikkeld,’ luidt de diagnose. Ik kan geen geluid en licht meer verdragen. Ik heb het ijskoud en het is hoogzomer. Het duurt een week voor ik mijn bed uitkom, het weer een beetje warm heb en mezelf weer kan voelen.
Niemand valt zomaar uit. Ik ook niet. Vanuit mijn vak en persoonlijke ervaring, weet ik inmiddels wat nodig is om hier goed uit te komen. Rust, ruimte en reflectie. De bereidheid om echt te kijken naar wat er speelt en er niet overheen stappen.
Ik ga naar een gespecialiseerde coach, want ik wil weten wat er is. Er komt een negeren, zwijgen en doofpot trauma naar boven. Het loslaten van het trauma is niet makkelijk, maar het geeft veel nieuwe ruimte.
In de ruimte die in mij ontstaat, mag ik weer leren naar mijn gevoel te luisteren en regie te nemen over wat ik zelf wil. In plaats van mezelf weg te cijferen, zonder dat ik dat besefte.
Het is bevrijdend en het heeft ook consequenties. Uit ervaring weet ik dat een reset niet voor niets is. Het kan je leven en de kwaliteit ervan vernieuwen. Nieuwe vermogens vrij maken. Ik wil niet meer terug naar het oude. Ik wil veranderen.
Ik ben gezegend met een paar mensen om me heen die echt contact belangrijk vinden en verbonden met mij blijven. Die mij en mijn worsteling serieus nemen. Ik heb dat nodig om in verbinding met mezelf te blijven en te kunnen uitreiken met wat er is in mij, wat nu belangrijk is. Ik neem emotioneel afstand van mensen waar dit goed is voor mij. En dat is nieuw. Dat is wat de reset mij leert. Afstand nemen daar waar nodig.
‘Voor wie leef je?’ vraagt mijn coach. Het is stil in mij.
‘Keine Ahnung,’ denk ik. Maar ik hoef niet veel te zeggen.
‘Ik hoop dat je antwoord is: Ik leef voor mezelf.’ En dan met klem: ‘Is dat egoïstisch? Ja. Maar voor wie moet je anders leven?’
Er zit wat in. Ik heb nog even tijd nodig.
~ Annemarie Baltus
24 augustus 2018
