Mijn zoon is moe. Hij is een paar dagen daarvoor bij zijn broer in Amsterdam geweest. Als ik vrijdag uit mijn werk kom, vertrouw ik het niet. We doen een Covid-sneltest.
Hij heeft corona.
Opeens is alles anders. Opeens heb je corona in je gezin en ben je het niet meer aan het voorkomen.
We zitten in een nieuwe groep met een ander script. Het mijn-huisgenoot-heeft-corona-misschien-ik-ook script.
We maken onmiddellijk een afspraak voor een PCR-test en ik ga na wat er nu allemaal moet gebeuren.
Met wie ben ik in contact geweest? Wie moet ik berichten? Wat en hoe volgende week? Ik bel de kapper af.
We komen op een beslisboom van de overheid uit.
Ik ben op één dag na net niet twee weken geleden voor de tweede keer gevaccineerd. Dan val je een beetje tussen wal en schip.
Mijn man voelt zich prima en weet zeker dat hij het niet heeft.
Ik denk dat ik het best wel kan hebben, ik voel altijd wel ergens een pijntje.
De volgende dag gaan we gezamenlijk op coronatest.
Wat een hel. Ik mag twee keer.
De eerste keer sloeg ik in een reflex de jongen van mij af. ‘Wilt u mij niet aanraken mevrouw, dan moet ik me helemaal omkleden’. Ik had het niet in de gaten, ik klem mijn handen vast aan mijn handtasje, voel me een hulpbehoevende bejaarde, en dan lukt het wel. Ik krijg een dapperheidsdiploma mee. De ballon heb ik maar geweigerd.
Zondagochtend volgt de uitslag.
Ik heb het niet. Mijn man gaat ook gauw kijken.
‘Huh’, zegt R. ‘Ik heb corona.’ Hij is ongelooflijk verbaasd. ‘Hoe kan dat nou? Ik voel helemaal niets.’
Opeens heb ik twee man met corona in huis.
Ik bonjour mijn man de slaapkamer uit. Hij mag op de Covid-afdeling aan de andere kant van het huis.
Ik ga schoonmaken. Badkamers, wc’s, bedden, deurklinken.
En daarna noemen de heren zich de Covid-boys en mij de Coronagirl.
De Covid-boys hebben een heerlijke week zonder klachten. Coronagirl heeft een eenzame week met smetvrees.
Na vijf dagen quarantaine ga ik weer testen. Ik word herkend. Een twijfelachtige eer. ‘Heb ik u vorige week ook niet getest?’ vraagt de GGD-medewerker als hij mijn tasje ziet. Ik zie de stress in zijn ogen. ‘Ik weet nu hoe het moet’, zeg ik snel.
De volgende dag krijg ik de uitslag. Geen corona. Gelukkig. Ik maak zo snel mogelijk een afspraak met de kapper.
De Covid-boys mogen na zes dagen zonder klachten ook weer vrij rondlopen.
En dat doen ze.
Iedereen is heerlijk uitgerust.
Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Onze zoon heeft een officieel bewijs van hersteld van corona. Dus hij hoeft zich niet in te laten enten en kan voorlopig overal naar toe.
Laat de vakantie maar beginnen!
~ Annemarie Baltus
juli 2021
Annemarie is executive coach en leiderschapsontwikkelaar. Zij werkt voor leiders die vanuit hun hart willen leiden en bereid zijn het innerlijk werk te doen wat daarvoor nodig is. Ze schrijft regelmatig blogs over verschillende onderwerpen die haar bezig houden.
Ook neemt zij podcasts op. Annemarie gaat in gesprek met succesvolle leiders die je een hoop leerzame, inzichtelijke en inspirerende momenten laten ervaren en je aan het denken zetten. De podcastserie heet ‘De kracht van liefdevol leiderschap’. De podcasts zijn gratis te beluisteren via Spotify (je hebt geen account nodig).
Wil je meer inspiratie? Kijk dan eens op onze website of abonneer je op onze inspiratiemail. Dan ontvang je een keer per maand mijn nieuwste artikelen per e-mail.
