Ik denk dat we er inmiddels allemaal wel van doordrongen zijn dat het een gebrek aan intelligentie, wijsheid en verbeeldingskracht is om alleen maar iets aan te nemen of te geloven als je het kunt zien.
Er zit een enorme kracht in datgene wat voor ons onzichtbaar is. Dan heb ik het over vertrouwen, liefde, waarheid en overgave. We hebben allemaal ervaren wat het met ons doet als (bepaalde) mensen vertrouwen in ons hebben of in ons geloven als we het zelf niet (meer) zien. We hebben allemaal de helende werking van liefde en aandacht ervaren als we ziek zijn of het moeilijk hebben.
En voor degenen die hieraan twijfelen: het is wetenschappelijk aangetoond. Een prachtig voorbeeld dat de kracht van vertrouwen leidt tot zichtbaar effect is het placebo-effect. Een artikel over dit onderwerp van de stichting skepsis.nl heet ‘Schijn doet wonderen’.
Een citaat uit dit artikel: “Placebo’s zijn middelen, behandelingen of therapieën die geen rechtstreeks of specifiek effect hebben op de kwalen en klachten waarvoor ze worden aangewend. Placebo’s kunnen alleen een gunstige invloed hebben (een placebo-effect) wanneer ze openlijk (dus bewust red.) worden toegediend, bij voorkeur door een arts die de patiënt ervan weet te overtuigen dat het middel zeer effectief is. Wat dat betreft verschillen ze dus duidelijk van echte medicijnen, die ook werken zonder dat de patiënt er weet van heeft.”
Maar is het schijn? Of is dit juist het effect van vertrouwen. Uit onderzoek blijkt dat de beste ‘placebo-artsen’ vol aandacht zijn voor hun patiënt. Ze zijn vriendelijk, geruststellend, begripvol, geïnteresseerd, vertrouwenwekkend, zelfverzekerd, duidelijk, optimistisch, hoopvol en enthousiast.
Het vertrouwen dat de patiënt in de arts en het middel legt, werkt genezend. De patiënt vertrouwt dat het middel werkt. Hij doet niet zijn best, denkt er niet over na en laat los, omdat hij vertrouwt. En dan werkt het nog genezend ook. Vertrouwen is onzichtbaar. Het werkt helend via een wereld die wij niet kunnen zien, maar die er wel is. Ook al zijn we ons daar niet van bewust.
Vandaag in de coaching had ik een gesprek over vertrouwen. Of liever, het gebrek aan vertrouwen en wat dat doet met een team: verdeeldheid, demotivatie, verzuim, slechte sfeer, verdraaien van de feiten. Als je als leider niet oplet, daalt je eigen vertrouwen ook. En daarmee verdwijnt ook je humeur, geduld en begrip. Als je je door die negatieve emoties laat leiden, zit je in een spiraal naar beneden. En word je zelf (mede)oorzaak van deze situatie of vererger je het in een stroomversnelling.
Zo’n situatie vraagt een tegengestelde beweging. Hier werkt de kracht van vertrouwen, ook al lijkt het er niet te zijn. Durf te vertrouwen, daar waar je het even niet ziet. Vertrouw erop dat het gaat ontstaan, omdat we diep vanbinnen allemaal plezierig, veilig en in vertrouwen willen leven en werken. Ga ervan uit dat dat zo is. Ga uit van het goede in de ander. Maak contact met dat deel, hoe versluierd het ook lijkt. Je zult versteld staan wat je creëert.
Annemarie Baltus
7 februari 2017
