Steeds meer naar de essentie
Dit boek is het derde en laatste deel van Jed McKenna’s spirituele trilogie. Het eerste boek ‘Spirituele verlichting? Vergeet het maar!’ is ook een interessant boek. Het tweede deel vond ik lastig om uit te lezen.
Jed McKenna beschrijft hoe het is om verlicht te zijn. Ontwaakt. De Menselijke Volwassenheid, zoals hij het noemt, bereikt. Dat is boeiend. Zo ben je niet in allerlei hemelse staten, het is meer dat er een afwezigheid van angst is. Hij ervaart dat het universum perfect in orde is. Alles klopt op elk moment.
Het proces om verlicht te worden, betekent dat je je Ego moet afleggen, los moet komen van Maya, de begoocheling. In de taal van McKenna: ‘Als ik het heb over het afpellen van het veel-lagige weefsel van onze onware identiteit, dan heb ik het over zen…. Alle sluiers en uiterlijkheden zijn opgebrand.’ Of ‘Je moet jezelf afvragen wat je wilt bereiken: geestelijk in balans komen in een riool (dat is waar we nu inzitten, red.) of eruit klimmen.’
McKenna vindt het leuk om grof te zijn en veel van de tekst (circa 75%) gaat over het onderuit halen van alles wat geloof, zen, spiritueel, etc is. Soms is dat irritant, de boodschap was al duidelijk. Ondanks dat vind ik het een boeiend boek. Er zitten veel mooie stukjes in, bijvoorbeeld als hij beschrijft wat hij ervaart. Zoals (vrij geciteerd): ‘je bent in het Nu op het raakvlak van het verleden en de toekomst. Wat is daar? Niets. Geen Zelf. Dat is wat er overblijft. Daar doe je het voor. Voor niets.’
Ik vind het heel erg herkenbaar in mijn persoonlijke proces. Steeds meer naar de essentie. Verder. Er blijft niets over. En tegelijkertijd alles.
~ Annemarie Baltus
2015
